ในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 ด้วยจำนวนรถยนต์ที่เพิ่มขึ้นและการเร่งตัวของการขยายตัวของเมือง อุบัติการณ์ของอุบัติเหตุจราจรก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก ปรากฏการณ์นี้กระตุ้นให้เกิดความกังวลอย่างกว้างขวางเกี่ยวกับความปลอดภัยในการจราจรทั่วโลก และประเทศต่างๆ ได้ตระหนักถึงความจำเป็นเร่งด่วนในการพัฒนาระบบป้ายจราจรแบบรวมศูนย์ เพื่อลดความเข้าใจผิดและอุบัติเหตุที่เกิดจากสัญญาณที่ไม่สอดคล้องกัน
การลงนามอนุสัญญาเวียนนาว่าด้วยการจราจรทางถนนระหว่างประเทศในปี พ.ศ. 2511 ถือเป็นเหตุการณ์สำคัญในความพยายามนี้ อนุสัญญาดังกล่าวมีเป้าหมายเพื่อเสริมสร้างความร่วมมือระหว่างประเทศด้านความปลอดภัยในการจราจร และพัฒนากฎจราจรที่เป็นหนึ่งเดียวกันและลงนามมาตรฐานเพื่อปรับปรุงความปลอดภัยและประสิทธิภาพของการใช้ถนน ในบริบทนี้ ป้ายเตือนรูปสามเหลี่ยม ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการว่าเป็นป้ายเตือนซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการเตือนถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้น อนุสัญญากำหนดว่าป้ายเตือนรูปสามเหลี่ยมควรมีขอบสีแดงและฐานสีขาวเพื่อให้มองเห็นได้ชัดเจนในสภาพแวดล้อมต่างๆ
แนวคิดการออกแบบป้ายเตือนรูปสามเหลี่ยมมีพื้นฐานมาจากการตอบสนองของจิตวิทยามนุษย์ต่อสิ่งเร้าทางการมองเห็น สีแดงมักเกี่ยวข้องกับคำเตือนและอันตราย และรูปทรงสามเหลี่ยมที่แหลมคมสามารถดึงดูดความสนใจได้อย่างรวดเร็ว การออกแบบนี้ช่วยให้มั่นใจได้ว่าผู้ขับขี่สามารถระบุและตอบสนองได้อย่างรวดเร็วเมื่อเผชิญกับเหตุฉุกเฉิน จึงช่วยลดอัตราการเกิดอุบัติเหตุได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ประชาคมระหว่างประเทศยังเพิ่มความต้องการมาตรฐานของสัญญาณจราจรอีกด้วย ความคล่องตัวในการจราจรเพิ่มมากขึ้น ทำให้การเดินทางข้ามพรมแดนเป็นเรื่องปกติมากขึ้น เพื่อให้แน่ใจว่าผู้ขับขี่จากประเทศต่างๆ สามารถเข้าใจป้ายจราจรบนถนนต่างประเทศได้โดยไม่มีสิ่งกีดขวาง มาตรฐานที่เป็นเอกภาพของป้ายเตือนรูปสามเหลี่ยมจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง ด้วยมาตรฐาน ผู้ขับขี่สามารถปรับตัวเข้ากับถนนในประเทศต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว จึงช่วยเพิ่มความปลอดภัยในการขับขี่
